Ik had net een periode achter de rug waarin het heel druk was op werk, toen ik me aanmeldde voor het Focus Traject. Ik merkte dat het één grote chaos was in mijn hoofd. Ik was eigenlijk constant aan drie word-documenten en twee mails tegelijk aan het werken. Het lukte niet meer goed om me te concentreren. Ik had een heel gejaagd gevoel. Ik sliep er slecht door, ‘s nachts popte er allerlei zaken in mijn hoofd op, waardoor ik weer niet de rust kreeg die ik nodig had om energie te hebben voor mijn drukke werkweek. Ik sloeg mijzelf dan voor mijn kop als het weer niet lukte. Het maakte dat het werk ook niet echt leuk meer was daardoor. Ik had continue het gevoel achter te feiten aan te lopen en dingen te vergeten.

De eerste stap in het Focus Traject was niet meer proberen om alles in mijn hoofd vast te houden. En ook het inzicht welk systeem daarin voor mij werkte en wat niet. Waarom werkt het niet om alles maar random op te schrijven? En waarom werkt een papieren to-do lijst voor mij niet? Ik kreeg daardoor niet alleen een nieuw systeem aangeleerd, maar ik begreep ook echt waarom het werkte en kon het aanpassen naar hoe het het beste ging werken voor mij. Heel veel cursussen en artikelen die je op internet leest gaan over 1 ding wat je moet doen wat het beste is voor iedereen. Ik ben niet iemand die alles tot in detail vast legt of dar gaat volhouden, daarom liet ik alles ook altijd snel weer los. Dit systeem nu werkt voor míj, daarom werkt het.

Het inzicht dat uitstelgedrag geen luiheid is maar een copingmechanisme heeft ook enorm geholpen. Ik bleef proberen mezelf vooruit te schoppen en te duwen, maar nu onderzoek ik meer: wat is de reden dat ik dit doe? Wat ligt daar onder en hoe kan ik dat aanpakken? Waardoor alles veel soepeler loopt. Dat scheelt me echt uren tijd. Maar het scheelt ook de tijd die ik in mijn hoofd besteedde aan nadenken over waarom het niet lukt en de stress die dat ook weer geeft. Dat maakt werken ook gewoon weer veel leuker, want ik ben mijzelf niet voor mijn kop aan het slaan. Daarin helpt reflectie me ook. Ik was daar in het begin vrij sceptisch over, wat het me ging opleveren. Maar ik merk nu dat het me heel erg helpt om te zien wat ik wel en niet heb gedaan en waar dat door komt. Ik kan een stuk milder naar mijzelf kijken.

Het is veel rustiger in mijn hoofd. Ik kan alsnog af en toe rennen en vliegen, maar niet meer de hele dag door. En ik doe niet meer tien dingen tegelijk. Ik heb geleerd hoe ik dat kan parkeren, het kan wegleggen. Lastig te omschrijven, maar dat gaat nu veel relaxter in plaats van dat ik er tegen moest vechten. Ik heb er veel meer regie op. Het inzicht dat je brein ook rust nodig heeft om na te denken heeft erg geholpen. Daardoor kan ik meer bóven een vraag gaan hangen dan dat ik constant er ín zit. Ik merk dat ik nu besef dat het heel belangrijk is om zelf de ruimte te pakken en aan te geven wat ik nodig heb om mijn werk goed te blijven doen.

Deze dingen zijn nu heel erg onderdeel geworden van mijn manier van werken, in plaats van een trucje. Ik heb het eigen kunnen maken en dat helpt om het ook in chaotische tijden het te doen. Het feit dat Linde neuropsycholoog is en snapt waarom je brein doet wat het doet is heel belangrijk. Het hielp mij om te begrijpen waarom mijn brein me soms tegenwerkte en het niet deed wat ik wilde. Ik vond de een-op-een gesprekken ook enorm prettig, omdat ik dan echt kon kijken naar mijn eigen werk en hoe het voor mij werkt en in mijn hoofd werkt.

Ik denk dat het Focus Traject voor heel veel collega’s belangrijk is om te volgen. Ook omdat je van meer begrip hebt voor elkaar. En weet hoe je elkaar kan helpen. Ik denk dat het het meest oplevert voor mensen zoals ik me voelde aan de start. Die het overzicht kwijt zijn en snel afgeleid raken.

Wat mij aansprak om het Focus Traject te volgen was in eerste instantie de positieve ervaringen van collega’s, die hebben verteld wat het traject hen heeft opgeleverd. Het sprak me aan dat deze training vooral zich richtte op structurele gedragsverandering. Ik was redelijk nieuw bij EZK en er komt veel informatie op je af, dat wil je ook op een gestructureerde manier tot je nemen. Het was ontzettend druk, en daar ervoer ik ook veel stress van.

Het Focus Traject heeft me doen inzien dat we veel dingen externaliseren. Hopen dat dingen beter worden of dat het een keer rustiger wordt. Dat gebeurt niet, daar moet je zelf regie op nemen. Ik merk dat als ik nu vergaderverzoeken krijg bijvoorbeeld, ik de vraag stel wat de meerwaarde is van mijn deelname. Vaak blijkt dan dat het niet écht nodig is dat je aanwezig bent. Zo weet je dan in één klap 2 uur extra in je dag vrij te spelen, waardoor je veel meer rust voor jezelf creert. Daar heb ik veel profijt van gehad. Ik blok nu in de week de activiteiten die ik wil doen. Ik heb veel meer overzicht, o.a door het gebruik van Trello, waardoor ik nu ook veel beter zie waar er nog ruimte zit en waar niet om vragen of verzoeken op te pakken. Daardoor kan ik beter nee zeggen. Dat geeft me heel veel rust. Ik merk dat ik er nu beter naar kan handelen in plaats van hopen dat het beter wordt. Ik organiseer dingen nu structureel anders. Waar we ook aan hebben gewerkt is wat ik geloof. Ik dacht dat ik mezelf in een kwaad daglicht zou stellen als ik nee zou zeggen, dat mensen daar iets van gaan vinden, maar in de meeste gevallen is dat helemaal niet zo. Dat heb ik geleerd en ook kunnen ervaren tijdens het traject. Om de feiten te laten spreken: mijn stressniveau is afgelopen tijd van een 8 naar een 4 gezakt. Ik zit er met meer zelfvertrouwen in ook. Dit zijn echt prettige uitgangspunten om mijn werk te kunnen doen, en dat straal je vervolgens ook uit. Ik voel me alsof ik de verantwoordelijkheid kan dragen op een goede manier.

Ik vond het Focus Traject uniek omdat het zich richt op de verankering. Het is niet een middag een cursus. Dat heeft geen enkele andere cursus die ik tot nu toe heb gedaan. De opzet tussen de groepstrainingen en een-op-een sessies vond ik een prettige werkvorm. Ik denk dat iedere ambtenaar hier zijn pluspunten uit kan halen, maar vooral de mensen die een hoge werk- en vergaderdruk ervaren.

Ik wilde me opgeven voor het Focus Traject omdat ik merkte dat ik erg onrustig was. Ik had het heel druk op werk, ook privé. Ik merkte dat ik eigenlijk niet zonder prikkels kon. Als ik uit werk kwam, zette ik een podcast op, ik had altijd geluid aan, ook met douchen. En ik merkte dat als ik dat niet deed, ik me heel onrustig voelde. Als ik op de bank zat dan dacht ik ‘nee, ik moet wat gaan doen’. Ik sliep slecht, het duurte lang voordat ik in slaap viel en ik was de hele tijd aan het nadenken over alles wat ik die dag had gedaan of nog moest doen. En dan werd ik ‘s nachts wakker met ‘o, ik moet even een reminder zetten dat ik deze taak morgen ga doen’. Ik zag veel mensen om me heen, ook jonge mensen, die een burn-out kregen. Ik dacht: ik kan niet zeggen dat het bij mij niet gaat gebeuren, want ik weet dat ik het superdruk heb. Het was voor mij een signaal. Ik moet er wat aan doen om dat te voorkomen.

Het belangrijkste wat het Focus Traject mij heeft gebracht is meer rust. Ik neem nu veel meer momenten waarop ik bewust geen prikkels verwerk, zoals Linde breinpauze noemt. Ik merk vooral daarna dat het echt veel voor me doet. Ik voel me rustiger, ik slaap beter, dat zijn de directe resultaten die ik daarvan merk. Al heb ik op het moment niet heel veel zin om het te doen. Ik merkte ook heel snel wat het me opleverde, dat helpt om het vol te houden. Ik blok mijn agenda nu ook vooraf, zodat ik daar ook echt aan kan gaan werken, en niet in de knoop kom met alles wat op me af komt en alle meetings die je ingeschoten krijgt. Ik bewaak die blokken nu ook beter, ik heb meer regie over mijn eigen agenda. Ik zeg nu vaker nee, dat voelt niet altijd fijn maar ik besef me nu dat de negatieve consequenties waar ik bang voor was nooit uitkomen. Dat had ik eerder echt niet gedaan. Mijn gevoel van onrust is eigenlijk gewoon verdwenen. Vooral in drukkere periodes helpt het me om op deze dingen terug te vallen om de rust te bewaken. Dat gaat niet iedere dag goed natuurlijk, maar dat hoeft ook niet.

Het Focus Traject heeft een heel wetenschappelijke uitleg en benadering. Voor mij is het veel logischer nu waarom ik bepaald gedrag vertoon, waarom we dat allemaal doen. Maar ook dat het niet zo simpel is om dingen te veranderen. Bij de meeste workshops kreeg ik het idee dat ik na toepassen van de techniek ervan af moest zijn, en frustreerde het als het dan niet lukte. Alsof het aan mij lag. Nu weet ik veel beter hoe gedragsverandering werkt en hoe ik dat ook duurzaam kan maken, omdat ik er zelf langere tijd ook mee aan de slag ben gegaan. In de een-op-een sessies konden we ook echt naar mijn proces kijken. Het is duidelijk dat Linde weet waar ze het over heeft. Ze kon al mijn vragen beantwoorden. Linde pikt ook snel signalen op van mensen en onthoud dit dan om in de een-op-een sessies te bespreken. Ik vond het ook heel fijn dat ik zelf bepaalde waarmee ik aan de slag ging, dat ik niet exact hetzelfde plan als de rest van de groep hoefde te volgen.

Ik denk dat het Focus Traject voor enorm veel mensen kan zijn. Iedereen haalt er weer iets anders uit, dat is wat ik heb gezien in onze groep. Als je denkt: ik ben te druk op werk en ik vind het moeilijk om dat te veranderen, dan is het traject voor jou.

De reden waarom ik me heb aangemeld voor het Focus Traject is dat ik in mijn werk ontzettend overspoeld wordt door prikkels, heel veel vragen en heel veel e-mail. Als ik mijn mailbox niet bijhield, en dan haalde ik alle CC’s er al uit, had ik 2000 mails in één week. Als ik één minuut per mail zou nemen, kon ik alleen al met reageren op email een hele werkweek vullen

Ik was constant reactief bezig, waar moet ik iets mee moest en waarmee niet. Ik was al aan de gang gegaan met tips en tricks maar dat bleef voelen als een soort kunstjes. Ik was op zoek naar hoe ik deze hoeveelheid aan vragen en informatie kan managen en kan stroomlijnen. Hoe ik boven de informatie stroom kan staan en doelgericht acteren op wat er allemaal langs komt Juist mijn rol als teamleider wilde ik leren hoe ik een team beter kan aansturen in de chaos van alle informatie. Hoe blijf ik goed geïnformeerd zonder alles te hoeven lezen?

Een van de belangrijkste dingen die het Focus Traject me heeft gebracht die echt ondertussen wel hardcoded is in mijn hoofd, is dat ik echt onrealistische verwachtingen van mezelf had van wat ik aankan. Dat het oké is om jezelf te helpen door niet alles te onthouden, maar door het goed vast te leggen. En dat het slim is als team je “extern geheugen” te organiseren. De andere belangrijke opbrengst is dat je alleen maar focus kan aanbrengen als je er tijd voor neemt. Dus: je maakt tijd door tijd erin te stoppen. En dat is ook iets wat ik nu op een regelmatige basis doe. En daarom heb ik veel meer het gevoel dat ik boven de materie sta. Ik heb veel minder dat gevoel van overwhelmed en overspoeld zijn. En als dat nu wel gebeurt dan ga ik een rondje fietsen of lopen, laat ik mijn gedachtes er over gaan, en dan als ik thuis ben heb ik weer helderheid. Daarnaast ben ik mijn mail gaan afdammen. Met het hele team mailen we nu minder. We hebben een extern geheugen gemaakt via Teams, waar o.a. het jaarplan en alle tussendoelen in staan. We hebben nu één plek expliciet staan wat we gaan doen en waar we mee bezig zijn. En de grap is dat daardoor de hoeveelheid mail drastisch afneemt: omdat dat vaak reactie op reactie op reactie is. Dat scheelt enorm. De bijvangst van zo’n systeem is dat men zich veilig voelt doordat er een vangnet is op hun taken, omdat er meer efficiënte kennis en informatiedeling is. Dat doet ook wat met de ervaren werkdruk bij mij, en in het team. Doordat ik deze dingen doe, ga ik er veel ontspannener instaan. Je weerbaarheid gaat omhoog. Je relativeringsvermogen. Dat voelt gewoon veel beter.

Ik vond het verbinden van de theoretische onderbouwing aan de praktische tools heel nuttig in het Focus Traject. Daardoor worden die tools ook geen kunstjes, maar wordt het iets wat je echt zelf geïnternaliseerd hebt. Dat heb ik nog nooit zo gezien. Vaak heb je of een mega theoretisch verhaal waar niet doorheen te komen is, of trucjes. Niets daar tussenin. Ik vond het bijzonder om te zien dat in het Focus Traject wel kon. In combinatie met ontzettend goed cursusmateriaal. Linde brengt de informatie heel gedoseerd. Als je gaat doorvragen zie je dat er heel veel lagen onder zijn die zij ook graag meebrengt, wat het traject veel diepgang geeft.

Ik denk dat het traject vooral behulpzaam is voor de mensen die hulp willen accepteren, maar wel willen weten waarom je iets moet gaan doen. Mensen die nieuwsgierig zijn naar het waarom en zoekende zijn in hoe ze het geleerde duurzaam kunnen blijven toepassen.

Ik wilde deelnemen aan het Focus Traject omdat ik een constant gevoel van werkdruk had. Ik had het idee dat ik altijd meer moest doen dan waar ik tijd voor had. Ik vroeg me ook af: wanneer ben ik nou effectief? Wanneer ben ik nou goed bezig? Ik denk dat die combinatie ervoor zorgde dat ik echt heel moeilijk vond om meer dan mijn lunchpauze te nemen op een dag. Elke 10 minuten die ik niet werk is gemiste tijd. Ik wilde ook graag inzicht in of dat ook echt zo was. Waarom maak ik mijzelf de hele tijd zo gek, want het wordt misschien wel helemaal niet van me verwacht? Ik was snel afgeleid door taken, ik had geen overzicht, ik had gevoel dat ik dingen aan het vergeten was, omdat ik dat niet goed bijhield.

Ik wilde dat dit ging veranderen omdat ik meer plezier wilde halen uit mijn werk. Het kostte me teveel energie op deze manier, ik vond een werkdag soms echt zwaar aanvoelen. Ik wilde ook meer voldoening halen uit mijn dag en week.

Ik ben veel dingen anders gaan doen na het traject. Ik besef nu dat het meer dan oke is, zelfs noodzakelijk, om voldoende pauze te nemen. Dat schuldgevoel wat ik daarbij had is nu gewoon weg, dat vind ik echt heel erg fijn. Ik ervaar in de praktijk dat ik daardoor beter werk, dat de kwaliteit beter is van mijn werk. Dat ik niet meer een overleg inrol om 1600 en daar half bij zit, maar nu meer input kan leveren. Ik ben het veel meer gaan zoeken in de kwaliteit in plaats van de kwantiteit. Ik kies ervoor om in de 20 minuten tussen een overleg nu rust te nemen, zodat ik daarna ook het volgende overleg daadwerkelijk verder kan brengen. Daarom is dat schuldgevoel nu weg. Ik zie dat ik daardoor dus ook een betere werknemer ben.

Ik had altijd de neiging om mijn volledige FTE vol te plannen. Terwijl ik eigenlijk wel wist dat minimaal 30% ad-hoc ingevuld wordt. Ik probeer nu op 80% te gaan zitten, en in die 80% veel meer de nadruk te leggen op kwaliteit in plaats van hoe veel taken ik aftik. Daardoor merk ik ook dat het niet meer naar mijn keel grijpt als ik een verzoek krijg om iets extra’s op te pakken.

Ik kijk daarnaast nu ook meer vooruit. Dat is ook gerelateerd aan dat ik mijn taken beter bijhoud, daardoor kan ik veel actiever kijken naar welke overleggen ik heb staan en daar kan ik nu selectiever in zijn. We gaan daar nu met collega’s ook veel beter over in gesprek. Ik heb nu bijna niet meer dat ik naar mijn agenda kijk en denk ‘oh, de week is voorbijgevlogen en ik had hier allemaal niet bij hoeven zijn’.

Ik heb daarnaast ook een manier gevonden om alle dingen die ik moet doen uit mijn hoofd t halen. Dat blijft met ups en downs gaan, soms voel ik weer dat ik denk “oh dit moet ik niet vergeten”, maar ik weet nu hoe ik daarop moet teruggrijpen. Ik heb nu een systeem gemaakt, dus ik kan daar makkelijk naar teruggaan. Als dat er niet is ga je al gauw heel onoverzichtelijk werken met allerlei post-its en zo. Omdat ik nu een structuur daarin heb, heb ik wel de ups en downs maar het is nooit dat ik het helemaal loslaat.

Ik merk ook nu in overleggen die heel lang duren, als ik die pauzes niet kan nemen, dat ik direct merk dat ik dan ook om 17.00 helemaal cooked ben. Ik ben me nu veel bewuster van hoe alles wat ik heb geleerd zich ook uit in de praktijk, ik zie en voel dat het werkt.

Ik vond de wetenschappelijke basis uniek aan het Focus Traject. Ik vind het heel belangrijk om te horen wat er precies gebeurt in je brein. Ik vond het ook heel fijn dat er tijd was om te reflecteren, ook met elkaar. Het traject is verder ook erg hands-on, niet alleen de reflectie, maar ook: wat gaan we nu anders doen? Het traject duurt drie maanden, en ik heb het idee dat we de tijd heel effectief hebben gebruikt daarin.

Ik vind het heel goed dat Ruststokers de focus heeft op de overheid. Er valt daar nog veel winst te behalen. Ik merk ook dat niet iedere cursus de Rijksoverheid snapt. Dat kan een gemis zijn. Ik heb het gevoel dat Linde ons snapt, weet wat ons werk behelst, dat helpt.

De reden dat ik mee wilde doen aan het Focus Traject was omdat ik merkte dat ik door alle prikkels van buitenaf erg afgeleid was. Ik had problemen om mijn concentratie goed te houden. In mijn werk is dat heel belangrijk met de stukken die ik moet schrijven. Maar de afleiding door Skype, aantekeningen, mailverkeer, whatsapp.. dat ging niet. Ik merkte dat deze afleidingen thuis ook groter waren dan op kantoor. Ik raakte het overzicht kwijt, waardoor ik in een verlamming terecht kwam. Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest. Dan ging ik 10 dingen tegelijk doen, wat helemaal niet de bedoeling is. Ik ging steeds minder rust inplannen, omdat ik constant bezig bent met wat ik nog moest afmaken. Ik raakte daar gestresst van en daardoor had ik weer minder focus. Het was een cirkeltje. Als dit niet veranderd was, had ik op een gegeven moment tegen een soort burn-out gezeten denk ik. Dat wil je natuurlijk voorkomen.

De impact van het Focus Traject zit voor mij interessant genoeg in kleinere aanpassingen dan ik van tevoren had gedacht. Ik structureer mijn informatiestromen nu zo dat ik niet meer overal papier heb liggen, bijvoorbeeld. Dat alleen al geeft enorme rust, omdat het georganiseerd is. Ik leg bewust mijn telefoon buiten handbereik. Ik heb een post-it op ooghoogte hangen waar op staat dat ik moet gaan wandelen. Dat is een hele goede reminder voor mij dat rust zo belangrijk is voor me. Ik merk dat ik ook op de momenten als ik vrij ben ook bewuster ga wandelen om zo mijn hoofd leeg te maken. Deze dingen hebben heel veel meer rust gebracht en veel meer overzicht gegeven voor mij. Voor heel veel mensen geldt dat het nemen van pauze wordt gezien als luxe, dan als de noodzaak die het is. Dat onderschatten mensen echt.

Ik heb geleerd om gedragsverandering in kleine stappen te doen. Je wil vaak te grote stappen nemen, waardoor je jezelf snel overvraagt, zeker wanneer je het al enorm druk hebt. Juist door klein te beginnen; waarvan ik in het begin dacht, nou, ik weet niet hoeveel me dat gaat opleveren, haal ik veel meer resultaat. Dat blijkt een énorme vooruitgang te geven. Daarnaast is het Focus Traject is gespreid over een aantal maanden, wat je ook de tijd geeft om het te implementeren.

Ik merk dat ik nu veel geconcentreerder kan werken, waardoor ik ook sneller werk. Ik kan makkelijker nee zeggen. Ik ken mijn grenzen beter, vooral ook omdat ik beter overzicht heb van wat ik aan het doen ben en wat ik nog moet doen. Dat maakt dat ik veel beter kan inschatten waar ik nog tijd voor heb en waarvoor niet.

Linde kan heel goed luisteren, maar ze kan het ook goed terug benoemen naar mij in gesprekken. Daardoor kon ik de inzichten op een goede manier opslaan, ook wanneer ik veel aan het praten was in een antwoord.

Dit Traject zou ik aanbevelen aan mensen die veel gefocust werk moeten doen. Mensen die beleidsstukken moeten schrijven, beslissingen moeten schrijven, bijvoorbeeld. Daar heb je een ontzettende focus voor nodig omdat iedere komma telt. De afleidingen zijn enorme inbreuken daarop. Voor die mensen waar ook de werkdruk heel hoog ligt, is het Focus Traject een aanrader.